9 Rozdział

9 Rodział

Oczami Nicole:

Drzwi otworzyła nam mama Justina. Poznałam ją ze zdjęć więc nie miałam wątpliwości, że to ona. Justin złapał mnie za rękę i weszliśmy do środka. Naprawdę miała piękny domek.

-Cześć mamo -przywitał się Justin i przytulił mamę, jednak dalej trzymał moją dłoń. Musiał zauważyć, że strasznie się denerwuję.

-Dzień dobry pani -powiedziałam.

-Czy ja tak staro wyglądam? Kochana mów mi Pattie. -Posłałam jej ciepły uśmiech. Nagle usłyszeliśmy krzyki i piski, a  zaraz po tym ze schodów zbiegło rodzeństwo Justina. Strasznie się ucieszyli na jego widok. Jus przykucnął i rozłożył ramiona, a oni długo nie czekając rzucili się na niego. To wyglądał naprawdę słodko.

Oczami Justina:

Kochałem Jazzmyn i Jaxona. Dlatego bardzo się ucieszyłem na ich widok. Ściskaliśmy się i śmialiśmy. Nicole stała obok nas i przyglądała się nam z uśmiechem na twarzy.

-Justin bajdzio tęśkniliśmy zia tobą -powiedziała Jazz, a Jaxon przytaknął. 

-Ja za wami też. Chciałem wam kogoś przedstawić -skierowałem wzrok na Nicole. -To jest Nicole, moja przyjaciółka. Nicole przykucnęła i przywitała się z dzieciakami.

-Cześć. Jak macie na imię? -zapytała, a oni się lekko zawstydzili.

-Ja jeśtem Jazzmyn.

-A ja Jaxon. 

-Miło mi was poznać -powiedziała Nicole, a dzieciaki rzuciły się w jej ramiona. Nie spodziewałem się tego. Nicole też była zdziwiona, ale odwzajemniła uścisk. 

-Ok chodźcie na obiad -powiedziałem i uszyliśmy w stronę jadalni. Jedzenie wyglądało naprawdę apetycznie. Zajęliśmy miejsca i zabraliśmy się za jedzenie.

-Smacznego -powiedziała moja mama.

-Smacznego -odpowiedziałem chórkiem razem z Nicole i wybuchnęliśmy śmiechem. Gdy wszyscy skończyli jeść, dzieciaki poszły na górę się pobawić, a my chcieliśmy trochę porozmawiać.

Oczami Nicole:

Obiad bardzo mi smakował. Pattie bardzo dobrze gotuje. Po chwili ciszy padło pytanie którego się bardzo obawiałam.

-Jesteście razem. Tak? -zapytała Pattie, a ja zakrztusiłam się wodą, którą w tamtej chwili piłam. Justin prychnął śmiechem, a ja gdy już się uspokoiłam posłałam mu mordercze spojrzenie.

-Nie mamo. Jesteśmy przyjaciółmi. -wytłumaczył Justin.

-Rozumiem. Nicole pomożesz mi?

-Oczywiście.

-Nie będę wam przeszkadzał. Pójdę się pobawić z maluchami. -Obydwie z Pattie przytaknęłyśmy i zabrałyśmy się za sprzątanie.

-Wiesz Nicole chciałem cię przeprosić za to pytanie. -Wytłumaczyła

-Nic się nie stało. Nie wiedziała pani. -popatrzyła się na mnie, a ja się poprawiłam -Nie wiedziałaś.- Uśmiechnęła się i dalej wkładała naczynia do zmywarki.

-Wiesz cieszę się, że przyjaźnisz się z Justinem. Masz na niego bardzo dobry wpływ. Nie to co te puste lale z którymi się przedtem spotykał -ucieszyły mnie te słowa.

-Dziękuję. Bardzo go lubię i zależy mi na nim.

-Jemu na tobie też -powiedziała nieco ciszej, a ja się uśmiechnęłam.

-Pójdę do Jusa i do dzieciaków -poinformowałam Pattie, a ona kiwnęła głową. Weszłam schodami na górę i zmierzałam w stronę dochodzących śmiechów. Dotarłam do pięknego pokoiku Jazz. 

-Nicole -krzyknął Jaxon i przykleił się do moich nóg. Wzięłam go na ręce i stanęłam nad Justinem.

-Co robicie? -zapytałam

-Bawimy się w lalki -odpowiedział z grymasem na twarzy Jus. Wybuchłam śmiechem.

-Podioba ci sie mój pokój? -zapytała Jazz, która przebierała lalkę Justina, bo ten nie mógł sobie poradzić.

-Bardzo -powiedziałam dalej chichocząc.

-Choć pokaze ci mój -powiedział Jaxon, zeszedł z moich rąk i złapał mnie za rękę. Otworzył drzwi które znajdowały się na przeciwko Jazz i wprowadził do pokoju.

-Łał jest piękny -powiedziałam, a ten się bardzo ucieszył.

-Cesz się pobawić.

-Jasne -odpowiedziałam i usiadłam na podłodze. Jaxon wysypał bardzo dużo zabawek i zaczęliśmy się bawić. Tak minęły chyba z 2 godz. zabawy. Do pokoju wszedł Justin z różową koroną na głowie.

-Nicole jedziemy? -zapytał, a ja z Jaxonem wybuchnęliśmy śmiechem. Tarzaliśmy się po podłodze ze śmiechu, a Justin nie wiedział o co nam chodzi.

-Chcesz tak jechać, żeby cię ludzie zobaczyli? -powiedziałam przez śmiech.

-Ale, że o co chodzi? -pytał zdezorientowany. Podeszłam do niego i zdjęłam mu koronę z głowy.

-Że o to, kochanie. -Sama nie wiem dlaczego powiedziałam do niego ,,kochanie'' tak jakoś mi się wymknęło. Justinowi się spodobał i szeroko się uśmiechnął. Ja za to przykryłam sobie usta dłonią. On zabrał moją rękę z ust i wziął mnie na ręce. 

-Chodźmy już kochanie ty moje -nabijał się i zniósł mnie po schodach na dół do swojej mamy. Ja cały czas się wyrywałam i uderzałam pięściami w jego plecy.

-Proszę puść -prosiłam zrezygnowana.

-Ale jestem twoim kochaniem? Tak? -zapytał. Nie zwracał uwagi na swoją mamę która przyglądała się nam cały czas z uśmiechem na twarzy.

-Niech ci będzie -powiedziałam szeptem.

-Przepraszam, że co? Nie słyszałem.

-Tak -powiedziałam nieco głośniej.

-Dalej nie słyszę -On się ze mnie nabijał czy co?

-Tak Justin jesteś moim kochaniem!! -wykrzyczałam, a wszyscy zaczęli się śmiać. -Czy teraz mnie postawisz? -zapytałam, a on wykonał moją prośbę.

Oczami Justina:

Rozbawiły mnie słowa Nicole. Wiedziałem, że nie chciała powiedzieć tego na głos. Moja mama bardzo ją polubiła. Nie mówiąc o dzieciakach, którzy są zachwyceni. Jutro czekał mnie obiad z jej rodziną.

-Dobrze mamo. My już uciekamy.

-Dobrze. Trzymajcie się. Miłego pobytu na Hawajach. -moja mama jako jedyna wiedziała, że chcę tam poprosić Nicole, aby została moją dziewczyną. Mrugnąłem do niej i wyszliśmy. Przedtem pożegnaliśmy się jeszcze z maluchami. Weszliśmy wykończeni do auta. 

-I jak? Podobało ci się? -zapytałem Nicole, gdy ruszyliśmy.

-Pewnie. Masz słodkie rodzeństwo, ty moja księżniczko. -Ale miała ubaw z tą księżniczką.

-Ta księżniczka to prze Jazzy.

-Popatrz co ja tu mam. -Wyjęła swojego iphona z torby i zaczęła wymachiwać nim na wszystkie strony. Co? No ładnie. Zrobiła mi zdjęcie, gdy byłem w koronie. -Chyba ustawie na tapetę. -przedrzeźniała się ze mną.

-Skasuj proszę -błagałem ją.

-A co będę z tego miała? -zapytała z cwaniackim uśmieszkiem.

-No nie wiem. Zobaczysz na Hawajach. -Zacząłem poruszać w górę i w dół brwiami. Słyszałem dźwięk usuwanego pliku i odetchnąłem z ulgą. Po 40 min. drogi dojechaliśmy pod dom Nicole. Pocałowała mnie w polik.

-To co do jutra? -zapytałem.

-Tak na obiedzie. Jutro wyślę ci sms-a z godziną.

-Ok -powiedziałem, a ona zamknęła drzwi i weszła do swojego domu. Ja też odpaliłem silnik i pojechałem do siebie.

_________________________________

Wiem, że nudny i w ogóle, ale tak jakoś wyszło. Dziękuję za tyle wyświetleń i bardzo, ale to bardzo proszę o komcie. Kocham Was. ;***